Tek Tesellim
(Anneme)
Dokuz ay karnında taşımış beni
Umut olmuş ona yavrusunun gelmesi
Unuturmuş tüm tasasını,bezginliğini
Aldığında kucağına beni.
Ölümü düşlemiş hep
Ben olmuşum yaşamasına tek sebep
Yitik ve yenilgin gecelerin sonunda
Sarılıp ağlarmış bana
Dağlarda,tarlalarda büyütmüş beni
Öğretmiş bana sevmeyi,
Birgün olsun hak yememeyi,
Helala haram getirmemeyi.
Çok çekmiş annem; ama
Yıkmamış yuvasını hiçbir zaman
Hep dağlara haykırırmış öfkesini
Bana verirmiş sevgisini,neşesini.
Okula yollamış beni ümitlerle
Kurtuluşum olacaksın sen benim,diye.
Okumayı aşılamış zihnime
Bu memlekete yararlı olabileyim diye.
Okulda dahi duramıyorum sensiz ben
Senden başka yok ki beni candan seven
Ayrıldım bir bir dost bildiklerimden
Meğer çıkar için severlermiş beni.
Çok yalnızım anne;
Senden başka dert ortağı olmuyor kimse,
Bir sen ağlıyorsun halime.
Kimseler olmayınca yanımda
Tek sen kalıyorsun başucumda.
Sensizliği düşündükçe
Bir hüzün çöküyor içime,iniyor derinlere.
Senin hakkını ödeyemem ki
Sen de bulurum teselliyi
Üzmüşsem seni,kırmışsam o eşsiz kalbini
Affet beni.
Ayrılık varsa kaderde
Ne olur anne hakkını helal et emi!
(İnebolu/25.03.2007)
Elif MarazKayıt Tarihi : 27.3.2007 17:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri annemin çektiği acılardan ve bu acılara yalnızca benim için katlanmasından yola çıkarak yazdım.Belkide şiirimi okuyanlar annelerin ne kadar fedakar olduklarını,evlatları için herşeyi yaptıklarını anlarlarda onlara daha fazla değer verirler.Onları eskisinden daha az üzerler.Ben anladım ki kimsenin olmadığı zaman yanınızda bir tek anneniz oluyor.Halinize bir o ağlıyor.Bunu kimsenin unutmamasını ve annelerini kırmamalarını temenni ederim.
TÜM YORUMLAR (2)