Diliyordum!
Hava parçalı bulutlu.
Paramparça, kuruyorken;
bekliyorum gökyüzünü:
ha şimdi yağdı, yağacak…
Biliyordum!
Kavruluyordu bu gövdem.
Bulutlar bir kez ağlasa;
dallar atarken hüznünü,
yapraklarım can bulacak…
Ölüyordum!
Umut esmeyen bedenim;
kaybediyor tüm özünü.
Ağaçlar ayakta ölürmüş!
Tek tesellim bu olacak...
Kayıt Tarihi : 3.11.2010 19:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kimilerine hep yaşam kaynağı gelen ağaç tasviri; benim için, belki de çok yanlış olmayan 'odun' haliyle kullanıldı. Ölümüm faydalı bari o durumda da...
Umut esmeyen bedenim;
kaybediyor tüm özünü.
Ağaçlar ayakta ölürmüş!
Tek tesellim bu olacak...
kaleme sağlık
TÜM YORUMLAR (1)