Asıl olan insanın kendi asaletidir,
Otun bile köküne bakılır iken...
Kötü olan nerede olsa kötüdür,
Gül de açsa değişmez o diken!
İnsan yüceldikçe olgunlaşmalıdır...
Kapris, öfke uçup gitmeli tek tek...
Ruh sevgiyi, sevgi özü aşmalıdır,
Faydası için öpülmemeli etek! ...
Kayıt Tarihi : 25.6.2006 18:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!