Tek Taş... Şiiri - Enes Alımcı

Dün yine uğradım uğramaz olaydım keşke
Bak arkadaşım dedi parmağını gösterdi
Kör olsaydımda görmeseydim, ya da kalbim dursaydı
“Evleniyorum” dedi takmıştı tek taşı parmağına
Kekeledim ha hayır hayırlı olsun
Hayır olmasın… diyemedim
Kalkamadım kutlamaya
Şok olmuştuk
Ben duyunca, oda tebrik beklerken gelmeyince
Ulan nerden çıktı bu tek taş

Mutluydu, hem yüzü hemde gözlerinin içi gülüyordu
Onun o hali beni aldı götürdü
O mutlu olsun gerisi boştu…

Parmağınada yakışmış çaktırmadım ama
Gözüme urgan gibi geldi sardı boğazıma
Nefesim kesildi boğuluyordum âdeta
Ulan nerden çıktı bu tek taş

Ateş sardı vücudumu duramadım daha fazla
Arkama bile bakmadan bindim arabama
Açtım kontağı radyoda çalan Ümit Besen
“Nikahına beni çağır sevgilim
İstersen şahidin olurum senin
Bu adam kim diye soran olursa
Eski bir tanıdık dersin sevgilim” haydaaa

Ne bu ya herkes bana oynuyordu
Bu tek taş parmağa oldu güzel de oldu da
Beni bozdu bana olmadı
Ulan nerden çıktı bu tek taş

İçime oturdu...