En kötü alışkanlığımdır benim okey oynamak
Genelde oyuna dördüncü hep ben olurum
Hep tek taşa kalırım ama
Çaylarda nedense hep bana kalır
Bu sefer son oyunumu oynuyorum
Karşımda gözlerin,
Bir yanımda ellerin,
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Ortaya ödül olarak ömrünü, sana ait olmayan nefesini koymak,bir oyun için,değer mi?
Bir zamanlar nam salmıştım delice gidişatla hem erkek tavlasında hem de okeyde kazanarak...Kendi sesimden kendi başım bulanacak kadar çok konuşup karıştırırdım ortalığı.Çocukça/güya manevralarıma gülerlerdi ilkin karşımda...Ama son gülen kim olurdu ?BEN:)))))))
Nicedir oyunla aram yoktu..Yeni yakın zamanda son oyunumu oynadım....Lakin yaşlandık mı nedir,bu sefer sesim-nefesim yetmedi kazanmaya...Düştüm-kaybettim ve mağlubiyetin rengiyle karalar biçti fırtınanın ortasında,gözlerim.....
Varsın olsun,bu da benim göğsüme nazar boncuğum oldu,gizlediğim:))))
İnşallah sen,galibiyetin nişanını takarsın boynuna...
Tebrikler sevgili şair............
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta