Tek Tabanca Şiiri - Cihangir Özyürük

Hep tek başımaydım, yalnızdım bu hayat kavgamda.
Kimseden medet ummadım, kimse de yoktu arkamda.
Akıntıya tek kürek çektim kollarım kopasıya,
Bu yaşıma, bu halime anca geldim tek tabanca.

Başkaları gibi dayanağım olmadı, yaslandım kendi sırtıma.
Eyvallah etmedim, çabaladım razı gelmedim bahtıma.
Şimdi zor da olsa erebildiysem şu rahatlık tahtına,
Tırnaklarımla kazıyarak geldim ben tek tabanca.

Varsın meşakkatli olsun benimkisi, olacak ya sonunda.
Varsın eksik olsun bir kaç şey, ya da olmasın icabında.
Elbet dinecek bu fırtına, elbet sönecek bu yangın da,
Hiç kimseye eyvallah etmem kalsam da tek tabanca…