Tek Suçum Dul Olmaktı

Sarayın sultanıyken tacı tahtı yerinde
Kıskananlar keyfimi bana fazla gördüler
Düştüm anında gözden yerim artık derinde
Hazırlayıp sonumu türlü çorap ördüler

Evlenmek kaderimse boşanmak da kaderim
Kırık kanatla uçmak işte bundan kederim
Sorsalar medeni hâl söyle nasıl dul derim?
Alay etmede mâhir, gizlemede pîrdiler

Kirlenmedi namusum eşim beni boşarken
Adım çıktı şen dula iffetimle yaşarken
Hafif meşrep zanneden pislikleri aşarken
Zulmetin ormanında ne kadar da gürdüler

Etrafımda gezinen avcılar beni diler
Yaptıkları baskıyla benliğimi yediler
Utanıp usanmadan aşığı var dediler
Bencilliğe tutsakken sanki hepsi hürdüler

Mahallenin sakini hafiye iş başında
Neden sanki gözleri komşu mutfak aşında?
Erkek izini arar döktüğüm göz yaşında
Gıybet akrepleriyle defterimi dürdüler

Kovdular mahalleden sıfatlarım çoğaldı
Bunca zulümden sonra isyan etmem doğaldı
Yuttuğum yüzlerce hap canı tenimden aldı
Tek suçum dul olmaktı bu dünyadan sürdüler

Ömer KESKİN 14.09.2019