Tek Suçu Büyümekti
Büyüyordu
Büyüdükçe Yaklaşıyordu
Yaklaştıkça Direniyordu
Özlem Dolu Bir Kuyuydu Büyümek
Bir Günahın Ardından Hasretleşiyordu
Büyüyordu
Büyüdükçe Uzaklaşıyordu
Uzaklaştıkça İç Çekiyordu
Yunus Gibi Bir Özgürlüktü
Bir Esaretin Gözünde Gidiyordu
Büyüyordu
Büyüdükçe Geliyordu
Onun Tek Suçu Çocuk Kalabilmekti...
Aşk Diyordu Çocuk!
Aşk Dedikçe Büyüyordu
İçin Sıra Yanıyordu
Yandıkça Büyüyordu
Büyüdükçe Aşk Diyordu
Sonra Küçüldü
Küçüldükçe Gece Oluyordu
Günler Ağardı
Ağardıkça Güneş Oluyordu
Tek Semavi Derdi Vardı
Onun Tek Suçu Çocuk Kalabilmekti...
İstiyordu Kaysı
Kays Bir Genz Yanmasıydı
Bir Kıvılcım Bir İnanç Oldu
Hissediyordu Sonu
Sona Yaklaştıkça Gülüyordu
Güldükçe Ay Işığı Oluyordu
Farkındaydı
Büyümek Sonsuz Bir Telaştı
Bir Suç Duyurusunda Bulundu
Onun Tek Suçu Çocuk Kalabilmekti...
Kayıt Tarihi : 24.8.2010 14:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!