Tek Suçlu Zaman Şiiri - Seval Deveciler

isyan günlerinden notlar - 2

TEK SUÇLU ZAMAN

“Bir sevgi var içimde” derdim hep
“Tarifi imkansız! ”
“Kime ait olduğunu bilmediğim,
Öylesine büyük, öylesine saf bir sevgi.”
En acı kaybım işte bu!
İçimdeki sevginin kime ait olduğu biliyorum artık.
Hem de öyle tarifi imkansız,
saf bir sevgi değil.
Zaman bu tarifsizliğe yer buldu gönlümde.
Herkese eşit pay etti,
kim yer ettiyse ömrümde.
Arta kalmadı!
Artık kalmadı!
İyi mi, kötü mü bilmiyorum ama
artık kime ait olduğunu bilmediğim sevgim yok.
Eğer bu yanlışsa, hata ise veya suçsa;
Bunun tek sorumlusu zaman!
Çünkü en kolayıdır zamanı suçlamak.
İtiraz etmez!
Hakkını savunmaz!
Paylaşır geçen er bir ‘an’ı seninle.
Dostların kadar acımasızdır!
Sevdiğin kadar sahte!
Ama yine en büyük sırdaştır acılarına.
Artık kime ait olduğu bilmediğim
bir sevgim yok,
zaman sayesinde.
Tek suçlu zaman!
Geçip giden zaman!
Ne dostlarım!
Ne sevgilim!

21.10.2007
15:05