Tek Suçlu Hayallerim Şiiri - Hakan Baş

Senden uzak bu şehirde soğuk bir duvarım şimdi
Ne kimsenin yüzüne bakıyorum
Ne de kimse gelip halimi soruyor
Yüreğimden hep gidenler oluyor
Hepsi de tek seferlik
Dönüşü olmayan o gidişler

Hayat bazen anlamsız gelir ya insana
İşte öyle bir gece yaşıyorum
Kendimi çok değersiz ve yalnız hissediyorum
Galiba ben sevmeyi beceremiyorum
Sevmekten kastım öyle kuşları böcekleri değil
Gerçekten yanarcasına
O duyguyu iliklerime kadar hissetmek
Yaşamak istiyorum

Şimdi odam soğuk
Saat gece yarısını çoktan geçti
Herkes gibi sende sıcak yatağında uyuyorsun
Ben ise gözlerim yaşlı camlarda
Yine bir sokak lambasına bakarak
Olmayacak hayaller kuruyorum

Sonra buğulanmış pencere camına
İkimizin baş harflerini çiziyorum
Bir süre sonra onlarda
Gecenin karanlığında kayboluyorlar
Tıpkı hayallerim gibi
Onlarda geceye yenik düşüyorlar.

Birazdan sabah ezanları yankılanır
Şehrin dört bir yanında
Herkes güzel bir güne başlarken
Ben yine hayallerimin peşinde
Ve senin gözünde yabancı biri olarak
Kalmışlığın verdiği acı ile
Geceye sönerim

Geceler mi beni böyle düşündüren
Yoksa sen mi anlayamadım.
Belki de tek suçlu benim
Belki de tek suçluydu
Çıkmazlara kurduğum hayallerim