Tek Sevdiğimsin Şiiri - Yenal Karavelioğlu

Kurumuş umutlar arasında açan,
Bir çiçeksin sen.
Benim en çok düşündüğüm,
En çok sevdiğimsin…

Varlığında güzelliğim,
Yokluğunda derdimsin.
Üzüntülü günlerimde,
Siyah saçlarımı ağartan beyazımsın…

Yıldız kayışında dileğim,
Yağmurlu günlerde gökkuşağım,
Acıktığımda ekmeğim,
Yandığımda suyum,
Sıcağında serinliğimsin...

Bazen de incinir diye
Dokunmaya, öpmeye kıyamadığım,
Tek sevdiğimsin...

Gecemi aydınlatan yıldızım
Günüme doğan güneşim,
Ayazlardan sakındığım sabahımsın…

Dalga dalga kıyılarıma vuran denizim,
Ellerinde savrulduğum rüzgarım,
Yüreğimi yağdıran bulutum,
Sıcak nefesinle meltemim,
Her gün yeni baştan yaşadığım günümsün...

Ellerimi kanatan gülüm,
Gönül bahçemden koparamadığım çiçeğim,
Dalında açan umudum,
Hazanın ortasında baharımsın...

Kavuşamadığım yarınım,
Uykularımı bölen düşlerim,
Özlemim, hasretim,
Ezberlediğim şarkım,
Her gün yazdığım şiirimsin…

Canımdan çok sevdiğim
Tanrı’dan dilediğim,
Birlikte yaşlanmak istediğim,
Tek sevdiğimsin…