Tek Sevda ( Kenan-nisan ortak şiiri)

Aşkın kendine ayırdığı kalbim!
Ulaşılmaz yerlerden, ücra kıyılardan,
Adı sanı olmayan, bilinmeyen yerlerden
Çok çok uzaklardan beni bulan,
Herkese etmezsin armağan
Yüce ulu aşk, seçtin beni,
Yerleştin yüreğime ihtişamınla,
Üç yüzümüz var derler,
İlk yüzüm aşikar, ikinci yüzüm herkese,
Üçüncü yüzüm sırf senin, dolaş gönlünce
Nefes alıyor, yaşıyorsun kalbimde ölümsüzce
Sensizlik korkusu bölüyor kalbimi ikiye
Tek senin için ağladım ömrümce
Kana döndü yaşlarım, damlıyorlar yere
Tek sevdalananlardan yüreğim, bil bin kere
Öyle sevdim işte, bunu unutma, sana söyleyemesem de
Tek sevdalıkmış yüreğim, bunu unutma işte ömrünce!
Yüzümü gördüm, aşkın yüzünde
Sözlerim döküldü hayat penceresine
Şekillendi aşkım yüzünde, hislerim, benliğim
Bir hayatı başlatan,
Sevgiyi sana sunandı gözlerim
İlk bakışında saklıydı,
Sevda ikliminin bana düşen yıldırımları
Yüzünde gördüm,
Kalbime düşen, sevgiye aç bakışlarını
Nazlı bir menekşeyi, nazlı bir kelebeğe kondurdum
Yüzünün bana bakan yamacında,
Büyük bir aşk kondurdum
Hasretinden dem vurdum, yüzümün her şakağına,
Dolunayla gecelerde,
Bir yıldız gibi düştüm yüzünün kenarına,
Al, sakla beni, kaybolmasın yüzendeki ben
Yıllarda geçse eksilmez, bitmez sevgin
Yüreğimde daima sen

Kenan Güç-Nisan Yağmuru 35