Özlemim tek sen değilmişsin anladım
Asıl özlemim daha gerilere daha saflığa
Çocukluğuma senden daha saf çocukluğuma
Haylazlığıma, senden daha cilveli haylazlığıma
Sokakta deli gibi top oynamaya hasretim
Araba geldiğinde karınca gibi sağa sola kaçışmaya
Eve geç gidip annemin bağırtılarını duymaya
Terlediğimi saklamaya, terli terli su içmeye hasretim
Çılgınca bisikletime binmeye hasretim
Rüzgârı yara yara, saçlarım dağıla dağıla
Bütün tehlikeleri göz ardı ede ede
Bacaklarımın dermanı kesilinceye kadar
bisikletime binmeye hasretim
Evde can sıkıntısından saç kurutmasını kurcalamaya
İçini açıp geri toparlayamamaya
Akşam babamdan bir ton azar duymaya
Bir suçlu gibi sofrada yemek yiyemeye hasretim
Masumluğuma, günahsızlığıma hasretim
Olayları yorumlayamayan küçük kafama
Kendimle dalga geçilmesini gurur saymaya
Olur olmaz bir yerde herhangi bir şeye kızmaya hasretim
Benim hasretliğimin seni aşar, seni katlar
Çünkü benim hasretliğim çocukluğuma
Düşündüğümde canımı acıtmayan saflığıma
Senin ayaklar altına aldığın mutluluğuma
Özlemim tek sen değilmişsin anladım
Sana olan hislerim içimin küskünleriymiş sadece
İliştiremiyorum seni hasretlik defterimin sayfalarına
Mazide bir iz bırakmadan gittin içimi yırta, yırta
Kayıt Tarihi : 19.6.2006 19:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!