Yazmak, belki de en çaresiz halidir bir adamın.
İçinde kopan fırtınalara bir çatı arar kelimeler,
Sana dokunamayan ellerim gibi…
Gözlerinin ucundan düşen gülümsemeyi izlemek bile,
İnan, bana bir ömür gibi gelirken…
Senin beni görmemen, beni bilmemen…
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta