Hüzünle yaşamak ağır geliyor
Keder solumaya doyamıyorum
Mevsim kışa döndü akşam oluyor
Sabahı içimde duyamıyorum
Sevdadan habersiz kaç mevsim geçti
Ne baharım oldu ne gülüm açtı
Kader bahtıma hep yalnızlık saçtı
Sesimden başka ses duyamıyorum
Yollarım bağlanmış hem de kördügüm
Ne yana yürüsem çıkmaz gördüğüm
Yeis batağında firkat ördüğüm
Yıkık umutları sayamıyorum
Göklere bakarım bir kara duman
Göz gözü görmüyor ortalık yaman
Aşka tövbe ettim kalmadı iman
Ömürlük sözümden cayamıyorum
Bir ışığım yansa anında söner
Güneş görünse de geceye döner
Ne vakit bilmem ki hasretin diner
Yerine kimseyi koyamıyorum
Yürüdüm yol bitti yolculuk buysa
Artık takatim yok yüregin duysa
Ben kendimden bile vazgeçtim oysa
Sadece tek sana kıyamıyorum
Ayşegül Bahçeci
Ayşegül BahceciKayıt Tarihi : 1.4.2023 02:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!