Bu sene bahar nazlıydı İstanbul’da…
Boyuna ayak diredi gelmemek için,
Ama nafile.
Yenik düştü kuşların cıvıltısına,
Kelebeklerin yaşam sevincine
Oysa ki baharın derdi başkaydı…
Bahardı seni bana ilk veren
Ve bahardı seni benden götüren.
Bu defa eli boş dönecekti,
Bu yüzden ya utanıyor, kaçıyordu benden.
Hesap soramazdım ki ona,
Seni zorla götürmedi ya
Gözünü kamaştırmıştı renkleri,
Baharın cıvıl cıvıl renklerine kandın.
Oysa ben ayazın adamıydım…
Sana verebileceğim tek renk sarıydı.
Benimle yaprakları yerde tanıdın.
Benimle çimleri karlı tanıdın.
Geceler bitmez sandın,
Hüzünle barışık sevgiyi tattın.
Ama sen, ama sen Gökkuşağına kandın, aldandın…
Oysa hayatın tek bir rengi vardı;
Sen bunu hiçbir zaman anlayamadın…
YORGUN YALNIZLIKLAR isimli kitabımdan.
Nihat TaşdemirKayıt Tarihi : 3.1.2004 14:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oysa hayatın tek bir rengi vardı;
Sen bunu hiçbir zaman anlayamadın…'
Anlatmaliydiniz sairim.
Güzel Türkce'mizin sesleri sinmis dizelerinize.
Sizi kutluyor, tesekkür ediyorum.
Siirlerinizi kacirmamaliyim. Sag olun.
TÜM YORUMLAR (1)