Tek Odalı Eve Razıydım Seninle...

Bilir miydin seninle tek odalı eve razı olduğumu,
Pasta börek çörek, gösterişli yemekler değildi istediğim,
Işığında gözlerini görebileceğim bir mumumuz olsun yeterdi,
Peynir ekmek doyururdu beni gözlerini katık edip yediğim...

Bilir miydin tek odalı eve razı olduğumu seninle,
İstemezdim kuş tüyü yastıklar,
106 Ekran Lcd ler, ankastre ocaklar da,
Bacası tütseydi tek odalı evimizin razıydım sesinle...

Gözlerini bıraktığın gözlerim,
Hayalinle avunmalarla değil,
Varlığınla olsaydı da eşlik etseydi şiirlerime senin hislerin.
Duygularının kalabalığıyla olsaydım.
Şu anımı şu an yapsaydı sözlerin.

Her dilde seni seviyorum deseydim hece hece
Uzun bir hikayeyi yaşasaydık
Olsaydın da, tek odalı ev olsaydı hücrem.
Ben razıydım...

Bir tek saçların karışsaydı saçlarıma,
Çok sevdiğim gözlerini izlediğim dalgaların kıyılarında.
Bize çalsaydı şarkılar,
Bir tek saçların olsaydı ellerimde.
Geçen gemiler eşlik etseydi gülüşlerimize,
Kuşlar eşlik etseydi şarkımıza vokalleriyle...
Ellerini ellerime verseydin.
Aşkın, tatilim olurdu sıcak kıyılarında her mevsim.
Coşan Pınarlar çağlardı her bir yeni güne.
O çok sevdiğim gelincikleri severken sen,
kıyamazken koparmaya, çizip resmini,
Razı olduğum tek odalı evin duvarlarına assaydım gülüşlerimizi.

Sözlerin damlasaydı da tek ruhuma,
Şarkıların donatsaydı, özlediğim kelimelerin soframızı razıydım.
Kahkahalarda adın olsaydı adımın yanında.
Gözlerime yığılsaydı bakışların.
Sağnak sağnak da olsa gözyaşların üzerime yağıp büyütseydi sevgimi.
Yıllanmış çınarlar gibi sağlam,
yapraklarını döktüğün yer, yanım olsaydı yanın.

Tek odalı eve razıydım olsaydın.
Sabahlar yanında, güneşler kollarında doğsaydı.
Dostlarımız gelseydi beraber ağırlasaydık, çiğköfte yapardın.

Gitmeseydin de aramasaydım kendimi,
Seni kaybettiğim yıllarda takılı kalmasaydım.
Geçtiğin yolları adımlamasaydı adımlarım.,
İzlerini sürmeseydi yıllarının bu sevda.

Birlikte biriktirseydik anılarımızı,
O anlarda azad etseydik düşlerimizi sonsuzluğa
Uçsuz bucaksız bir ufka beraber yürüseydik.
Kelimeleri yormasaydım bu kadar ortak etmeseydim yokluğuna.

Bilseydin seninle tek odalı eve razı olduğumu...

Gittiğim için, bilmediğin,
Çok odalı evlerde daral geliyor yokluğunla dar geliyor.
Yalnızlığımı sığdıramıyorum geniş metreli evlere,
Duvarlar beni çiğniyor,
Gözlerini hiç bir resim göstermiyor.
Peynir ekmekler doyurmuyor,
Daha geniş metre karelere yürüyor hayallerim.
Doymuyor yemeklerle ruhum.

Tek odalı evde bakışlarınla buluşsaydı gözlerim,
Olsaydı biraz yakın yanın yanıma.
O vakit doyardım
O vakit daralmazdım
Olsaydın bilirdin;
Tek odalı eve razıydım!