Hüznü tutam tutam yüreğine eken;
saklı bahçe dolaşıp dikene dolanansın:
artık her gül sahte; kokusu tuhaf gibi
gerçeğini aramana iter bir el benliğini...
Buna gönüllüsün bir başka heyecanlı,
sonunda hırslanmışsın koparmaya
kederinden mutluluk olan payını
önünde açık yollar ama ayakların zincirli
duygularınsa düğümlü kimler çözecek?
seçmişken tat bularak asil yalnızlığını.
Yalnızlık beş para etmez diyemiyorsun,
bitmez öğütleri can kulaygıyla dinlersin
bildiğini uygular hedefi şaşırmazdın
sonunda anladın, gecelerin dostluğunu.
Akıl rotan çevrildi, hiç o kadar az değilmiş;
insanca yanılgılara kusurlu keskin bakışlar.
değişmesede benim acım benimdir düşünceleri,
tek o bilir içini o verir derdine çareni.
23:13 18.11.2016
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 20.11.2016 16:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!