*Tek Nefeste* Şiiri - Mehmet Olcay

Solmuş resimlerinde kaldı buruk sevdam
Bir deli bırakış ellerinden arta kalan
Sabahlar kısa
Sözlerin yok mu düşlerimin ortasına dalan
Gitti sevdan günlerimin köşelerinden
Unuttum bebeğim
Tek nefeste geçtim gözlerinden

Leş kargalarına yem oldu benliğim
Sen bilme, sen görme
Nasılda kanadı ufacık yüreğim
Bir haykırış aldın göğsümden
Offf dedim
Kolay olmadı birtanem
Tek nefeste geçtim gözlerinden

Unutma demiştim
Amadır sözlerim
Gözlerimle yoklarım gülüşlerini
Sağırdır bakışlarım
Kulaklarımla eritirim öpüşlerini
Sözümün arkasında hala hislerim
Beklerim aşkım beklerim
Gözlerimi boyar gidişlerin
Sırayla patlar kalın dikişlerim
Her gece yalnızlığa diz çökerim

Boşuna değil volta çekişlerim
Git gel aşkı kadeh kadeh devirişim
Yalancı sevdanı yirmilik paketlere değişmelerim
Küfürlü her dakika punta atar sözlerimden
Sensizliğin farkında bile değilken
Tek nefeste geçtim gözlerinden

Düşmanım oldu sancılı saatler
Duvarlar alnıma tetik çektiler
Kerelerce küfrettim yıldızlara
Umutları döndüremediler
Bil artık sensizliğe yol geçer seherden
Çok geç canımın içi
Tek nefeste geçtim gözlerinden

Öğlen vakitleri yokluğunu söyler türküler
Çığlık çığlığa ağıt yakar seneler
Eskidi tenindeki yumuşak sevişler
Sinemde saklanan yalnız geceler
Adımı adının üstüne heceler

Sen bakma bana
Yalan işte binlerce ıslak öpüşler
Ağaçların altına bizsiz serilişler
Salı günleri cumaya gidişler
Yalan sevdiğim yalan
Asla eğilmeyecek bedenim yokluğuna
Ben yine süzdüm seni yüreğimden
Dedim ya aşkım
Tek nefeste geçtim gözlerinden

Gözyaşlarım pınar oldu bedenime
Aya küstüm
Giderken yolunu aydınlattı diye
Hiçbir şey kalmadı bu hüznün sahibinden
Duyma sesimi birtanem
Tek nefeste geçtim gözlerinden