Tek kişiyle gömülen cenaze gibi... Özeti bu kadar koca bir ömrün. Nereye gitti onca emekler ? Anlamlar, duygular nereye gitti ? Sevgiler nefretler nereye gitti ? Nerde o güzellikler o iyilikler ? Yariyolda bırakan ümitler nereye gitti ? Ne kadar anlamsizmiş çareler çaresizlikler. Hani der ya şair; " taşlara düşen saat gibi, ne artı ne eksi..Bir sağlık, bir sevinç, bir umut, hikâye hepsi" 16 Aralık 2020
Nilgün BerbergilKayıt Tarihi : 4.11.2024 06:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!