Sen mutluluk hayallerinin senaristi
Sen oyunu yarıda kesen yönetmen
O beklenmedik kare nutkumu kesti
Ben her role hazırdım,sen ne versen
Ne güzel oynadın,saf çocuk inandı
Ansızın gittin,oyun yarım kaldı…
Artık tek kişilik bu oyun
Güzel yönetmen,ne de güzel bakardı
‘’Acılar Denizine Girmeye Soyun’’
Sen gittikten sonra bu oyunun adı…
O küçük,saf çoçuk büyüdü
Bir başına oyuna devam ediyor
Oyun da,bir o kadar büyüdü
Artık çocuğu tanıyan,gören herkes biliyor…
Sen sahneyi terk ettin,ama senaryo malum
Gereken yalnızca küçük bir rütuştu
Sadece gülmek yerine ağlıyorum
Bir görsen nasıl oynuyorum,ciğerim tutuştu
Geri dönsen,nasıl ağlıyorum ah bir görsen
Benimkilerle beraber akıyor seyircilerin gözyaşları
Gelsen şu karanlık sahnede güneş gibi doğuversen
Sustursan benimle her gece ağlayan şu duvarları…
Kayıt Tarihi : 29.4.2007 17:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Sarıçiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/29/tek-kisilik-oyun-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!