Tek Kişilik Ölümdür Yalnızlık

cehennem ateşinden sıcak sözlerim
yanar dilimde ıslığım,
türkülerim öksüz kalır
sessiz küle döner,
anlatamadıklarım...
üflesem savrulur belki kelimeler
sürgün yerinde yanar düşlerim

sandık sandık hüzün damıtmış,
bir kıvılcım beklediğim gözlerin
sen ayrılığa,
ayrılık yalnızlığa basarken mührünü
geçmişi öldürmek yakışmadı sana
üstünü örtmekse,
kuma gömmekti başını

***

içinden çağlayan geçen şiirler yazacaktım
saçlarıma düşmeseydi eğer,
güzü nasıl sevdiğimi anlatacaktım
umutlarım darağacında sallanmayacaktı,
beyaz gömleğiyle salkım saçak…

gittikçe yaklaşıyor yalnızlığın ayak sesleri
nerde dünyaya meydan okuyan delikanlı?
hani nerde?
terk etmiş kırık adımlarıyla gölgem bile
zormuş tekil hayatlara mahkum yaşamak
tek kişilik ölüm olursa da yalnızlık,
soluksuz yaşadığım yıllara sayarım artık.