Tek Katlı Evin Güneşi
Yürüyordum,
Uzun bir sokaktı,
Ayaz vardı,
Sokak dardı.
Sağı solu apatmanlardı.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
kutlarım değerli üstadım
Acılar kaplıyor,kimseler bilmeden yüreğimi ...
ben biliyorum abi..şiir de çok güzeldi.
tek katlı evler çoğunluktayken, güneş bizimle daha çok arkadaşlık ediyordu di mi abi..
Benim de tanıdığım, özlediğim topraklar beton oldu......onların yüzünden güneşe hasret kaldım.........Kutluyorum duyarlı ve güzel şiirinizi tüm içtenliğimle ve tam puanımla...........Saniye Sarsılmaz
Her tek katlı evle birlikte parçalayıp alıyorlar yaşamın bir yerini ve almaya devam edecekler...Ta ki onları kovana kadar bu evrenden...Saygılar sunuyorum...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta