Kadın bir adamı kendi canından çok sevdi.
Daha önce hiç kimseyi böyle sevmemişti.
Adam ondan canını istemiyordu.
Önce sevdiğini söyledi kadına ve kadının ruhuna değdi.
Sonra kalbine aşk, zihnine gelecek koydu.
Kadının kalbi, beyni, ruhu adamın zerreleri ile doldu.
Ve bir gün adam çekip gitti arkasına bakmadan.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.



