Tek geldim.
Tek doğdum.
Tek gittim okula.
Tek yollardan geçtim.
Tek inandım.
Tekliğe inandım.
Tek yıkandım.
Tek otobüse bindim.
Tek inanmamıştım aşka.
Tek
Seni görünce unuttum sözümü,
Tek
Seni görünce inandım aşka.
Tek senle unuttum beni.
Tekimi.
Tek gitmedim hiçbir yere.
Tek değildim, ne sinemada, ne de kafede.
Tek sana inandım, hep sandım.
Tek sana kandım, yine tek kaldım.
Tekmişim buna yandım.
Yine tek değilim senleyim.
Tek seni sevdim.
Bu sefer sen teksin;
Çünkü, sende öldüm.
(15.Mayıs.2002)
Emrah GürelKayıt Tarihi : 23.10.2008 01:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrah Gürel](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/23/tek-kaldin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!