Tek Kaldım Şiiri - Navruz Kaplan

Hesaba oturalım belki borcum var
Çok ağladım ben yolarda yoruldum
Fıgan etim geçti bütün günlerim
Dayanmak zor burda tez gelin barı

Af diledim ben herkese yalvardım
Ben borcu ödedim ne istiyor ki
Kimde var gelsin peşin öderim
Alacağım çoktur hemen versinler

Bekledim bir kaç yıl sonuna geldim
Gülmedi bu yüzüm ne zaman güler
Aldılar sevgimi tek kaldım burda
Eli boş kalmışım tutsağım sanki

Söz verdim kendime dim dik duracam
Alacağım çoktur borcum hiç yoktur
Yıkıldım üstümden geçti çokları
Yaram var kime ne o benim yaram

Akşamı sabahı sabırla yendim
Göz yaşım bulutla arkadaş olmuş
Ne zaman bozulup yağarsa yağmur
Gülmeye vermez ki sıra çok geçmiş

Oğluma kızıma çok şey borçluyum
Belki de yok olurdum burada
Olan olmuş herşeyimi böldüler
Yoktan ben var oldum sevdim herkesi

Belkide sevmezdim sevdim sonunda
Açık ben bıraktım kapı kapanmaz
Güler yüz çoğaldı girdi içeri
Onu unutamam küs olsa bile
ehb