En çok korktuğu başına gelince mutlu olan,
başına gelen mucizelere omuz silken,
hayattaki her iyiliği sorgulayan,
tek insanım belki de.
Yıllardır bu anları yaşamayı bekleyen,
ama bir türlü şükretmeyi öğrenemeyen,
kendini bulmak için farklılıklardan kaçan,
tek insanım belki de.
Egonun şirinlik kattığı,
korkarken korkularını yaşamaya heveslenen,
yapay,doğal her ışığa şiir yazan
tek insanım belki de.
Kayıt Tarihi : 27.3.2017 18:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!