Tek Hece Şiiri - Ramazan Kalınsaz

Sen kalbimin sükûneti gönlümün huzurusun
Seni kime nasıl desem! Diyemem ki busun

Sen hep öyle kal; öyle candan, öyle canımdan
Seni yanımdan, seni kanımdan, vatanımdan…

Sen sessizce içimde büyüyen bir çınarsın
Seni tanıyorum canım; sevgisin, hep varsın

Sen bütün tenhalarda uğradığım sığınak
Seni bildim bileli marifettir yaşamak

Sen ey dualarımın sabahlayan feryadı
Seni sevmek kim bilir gurbetin diğer adı

Sen ömrüme vurulan en mukaddes mühürsün
Seni sevdiğim kadar İstanbullu ve hürsün

Sen güzelliğe kılıf sen güzelliğe özsün
Seni kim ne bilsin gülüm; astarsın yüzsün

Sen aşikâr hayalet ve ey aşk seni bildim
Seni bildim bileli kendime başka geldim

Sen gönül gözüyle okunacak kitapsın
Seni taşıyan şehir çatlamasın ne yapsın

Sen şiirimde söz, sözümde öz, özde sanat
Seni unutan kalpte ölüm sürsün saltanat

Sen öfkeme sükûnet sükûnetime vefa
Sen müstesna sevdiğim, sensiz sürülmez sefa