Tek Hatıra Şiiri - Kaan Karaduman

Hiç böyle çekmemiştim sigarayı içime,
Sanki, beni bitirmesini istercesine.
Bütün bu olanların bir anlamı olmalı!
Keşke…
(tıkandım şuan iç sesimle konuşuyorum, keşke..)
Tamamlayamıyorum yine keşkelerle boğuşuyorum.
Keşke, özel bir yeteneğim olabilseydi de seni yeniden ufacık ilk geldiğin güne döndürebilseydim oğlum.
Ben senin bu yaşlılığını kaldıramıyorum, ağır geliyor bu yük,
Sözlerim kendini tekrarlıyor biliyorum.
Aslında tamamlamaya korktuğum cümleleri, yazıya dökemiyorum, içime atıyorum, şişiyorum.
Patlamaya hazır bir bomba gibiyim, hatta canlı bomba gibiyim…
Ama kendimi patlatmaktan korkuyorum,
Nasıl canlı bombayım ben?
Her şey anlamsızlaşır mı?
Ama her şey…
Hayat durdu sanki, ama durmuyor devam ediyor ne yazık ki…
Ben öyle çok güçlü gözükürüm elbet, kolay kolay yıkılmamda.
Ama sen bana güzel davranmalısın, beni sevmelisin, ilgilenmelisin, güzel sözler söylemelisin.
Ama bunları yapmazsan benim gözümden yaş eksik olmaz…
Öyle olmasını istiyorsun ki hala böylesin.
Ne diyeyim o zaman biz sona gelmişiz…
Kendine fazla güveniyorsun belli ki,
Ama unutma ki benim verdiğim sevgiyi kimse veremez sana.
Verdiklerini zannedersin ama,
Sen bendekinin sadece ufak bir kısmını gördün, kendininkini göstermediğin için…
Öyle çok süslü laflar bilmiyorum ben.
Kelime oyunları da yapamıyorum.
Birde aklımdan ne geçiyorsa tutamadan ağzımdan çıkıveriyor.
Ne dersen de; ister boşboğaz, ister ukala, istersen densizde diyebilirsin bana.
Ama ben beni biliyorum.
Ben buyum, netim!
Ama kalbim şimdi yetim sensiz…
Sensiz olmuyor biliyor musun!
Hadi şimdi her şeyini al, kokunu, sesini, tenini.
Birde şu diş fırçanı al.
Ya da dur vazgeçtim bari o kalsın…
Tek hatıra.

SAYGILARIMLA…
12/08/2011 03:23 (Tek Hatıra)