Bütün utfakları bir-bir gezmiş
hepsinin tadını almış,
hepsiyle barışmış,
kendiyle barışmış...
en sonundaysa gitmiş adressiz
mekansz, zamansız bir yere
rahata ermiş.
orada tek bulduğu
bütün mutfakların dışında
tekliğin tabağıymış.
bütün tatları tek bir kapsülde barındırırmış
ayırt edilmezmiş...
tek bir nefes gibi
dünya mutfaklarının hepsini yalayıp-yutarmış.
aslında artık onda
hangi mutfağın yemeği olduğu da anlamsızmış.
o sadece yermiş ve şükredermiş.
40 yılda bir gafilin teki çıkıp da
kendi mutfağının yemeğini yemesi için israr ettiğinde
dünya mutfaklarında
bulaşıkçı, ızgracı, ayakçı, baş aşçı olarak çalıştığı günler aklına gelirmiş
gafile ne gülermiş, ne ağlarmış
sadece ona süre verir
yoluna devam edermiş.
tek hamlede bütün dünya mutfaklarının tadıyla;
afiyet olsun...
(Mart 2007)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 14.3.2007 13:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!