Tek Haklı Şiiri - Esra Aksu

susarak çok şey anlatabilirm yeni yeni anlıyorum
bir şehla bakışımla bütün kalbimi açabilirim sana
belki kurtulup ruzgarın batağından
kendini sunabilirsin bana altın tepsilerde;
belki hiçbir çiçeğin gölgesi düşmez
tenimin buğusunda kaybolmaz susuşlarım…
elinden kurtulmuş bir çocuk kadar özgürüm şimdi
tek bir arzum vardı oysa
ellerinden bir kağıt helva yemek
biraz gül kokusu biraz Beykoz havası…
şimdi hiç olmadığım kadar sessizim farkındasın
suskunum suskunluğum kan kusturur bilmedin hiç…
şimdi kırılan yanlarım dağılan parçalarımla ben
bir bütünüz Kadıköy sahilinde
ellerimle daireler çiziyorum boşluğa
her daireye adının harflerini sığdırıyorum düşüncemde…
belli ki çok yara almışım bu kez
belli ki affetmek silinmiş lugatten
belli ki sen hiç tanımayacaksın bu halimi…
beyaz bembeyaz düşlerdi lale bahçesinde boy veren
adımı kara bir leke gibi sonsuzluğa kazıdın
nasıl unutulurdu nasıl unutulmalıydı bu acı?
Öğle vakti girmiş her halinden belli
Ki acımın gölgesi iki kat büyümüş;
Ve suskunluğun biraz daha kanatır olmuş…
Haklı yok artık; herkes haksız!
Sen haksız ben haksız onlar haksız
Tek haklı var: sevdamız…
Yapayalnız bıraktığımız sevdamız…

Esra aksu

9 Şubat’08