Ömrümüz bitiyor,
Kısalan mevsimlerin yamacında.
Uzayan gök kuşağı renginde ise
Özlemlerimiz.
Soğuyor bedenlerimiz artık
Uzaklaşıyoruz gülüşlerimizden
Büyüyoruz ve
Büyüdükçe çirkinleşiyoruz
Anlıyoruz ki!
Biz eski biz değiliz.
Ağaç dalları arasında, bir lavradayız önce,
O sıra kanatlanıp uçmak tek hevesimiz.
Yeni yerler görmek için çırpınıyoruz,
Çırpındıkça da büyüyoruz haliyle.
Yeni isim, bir de başka kimliğe bürünüyoruz
Güçleniyor bedenimiz,
Uçuyoruz yuvadan
Çok önemli bizim için,
Tek günlük fikirlerimiz.
Ömrümüz bitiyor,
Son sahnelerimizi oynuyoruz,
Belki de oynadık bile,
En son demlerimiz bunlar.
Ferman Sızlanan
Kayıt Tarihi : 6.1.2019 21:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!