Tek gerçek var oda hüznüm

yine hüzün kapladı her yanımı,
fırtınadan önceki gibi bir sessizlik,
yağmur yüklü bulutlar gibiyim,
yine atamadım yüreğimin,
en ücra köşesine hüzünlerimi,
tam orta yerinde duruyorlar...
hiç yabancısı değildim oysa bu duyguların,
bir elmanın iki yarısı gibiyiz,hüznüm ve ben,
nerden bakarsan bak,neresinden tutarsan tut,
adı hüzün bunun be gülüm,,,
unut geçer dediler,
boşver takma dediler,
takmamak elde mi gülüm?
elde mi?
elde olan şimdi sadece kocaman bir hüzün yağmuru...
her şey yalan bir tek hüznüm gerçek GÜLÜM! ! !