Tek gerçeğim sen,güneşimsin

TEK GERÇEĞİM SEN, GÜNEŞİMSİN

Ellerimi tutansın,tek dileğimsin
Doydum sevgine,doyurdun sevginle,
Bazen görüp,bazen göremediğimsin.
Bazen anlayıp,bazen anlayamadığımsın.
Kalbimin sesine, ses verensin.
Kulaklarımda daima yankılanansın.
Meltemsin okşayan yüzümü,
Bir pamuk yumağı ellerinle,
Ağladığımda gözyaşlarımı silensin.
Kimi zaman fırtınasın,kasıp kavuran,
Kimi zaman ise; bir boransın.
Buldum seni, sevgilim dediğimde,
Sonsuz'a kadar yitirdiğimsin.
Suya düşen gölgemsin, zaman içinde
Ayazlarda boğsan da zaman,zaman
Baharımsın sen benim, gençliğimsin.
Alnıma yazılmış yazımsın.
Sonsuzluğunda göz kırpan gecelerimsin.
Yüzümü ve tenimi yakıp kavuran,
Tek gerçeğim olan sen,güneşimsin.
Bilmeyiz geçtiğini acımasızca zamanın
Anlayamazdım sırrını,bu sevgi dünyasının
Ey gücü sonsuz olan gökler,
Söyleyin ne olur! söyleyin bana;
'Seven ben,sevilen bensem'mutsuzluk niye?

Hülya Kaya