Tek Gecelik Adam Şiiri - Ersen Alper

Tarih yoktu;
Ne gün, ne ay, ne yıl!
Yalnızca geceydi.
...

...
Gözleri yazın kuruyan bir dere,
Saçlarıysa
ne güneş, ne altın
yalnızca saman sarısı
bedeninin ıslaklığı terden değil
teni günahla yıkandığından
oysa ' o '
küfrediyor
açık pencereden tülleri havalandıran rüzgara
dibi delik şişenin son damlasını
alıp götürdü diye,
sarhoş rüzgar!
günün ilk ışıkları nasıl içeriye sızdıysa
öyle yitti
terle sırılsıklam çarşaflar üzerinde
parıldayan tene bakmadan hem de

Olmayan tarihin olduğu zaman
Yine bir gece
Sadece gece
esmer bir çıplaklığı örtmüş.
Günün ilk ışıkları sabırsızca
soymayı bekliyor bu teni!
' O ' nunsa parmağında boşluğa bedenler çizen bir duman
tıpkı 'O ' nun gibi
o odada
dışarıya verdiği son soluk
karanlığa kapanmış kahverengi bakışların
süslü bir aynadaki yansımasına çarpıp dağılıyor.

Tarihsiz
tarifsiz bir gece
yine bir gece
belki yeni, belki eski
ama
değişen nesne sadece
ne özne, ne yüklem
' O ' bir cümle -sade-ce
belki eski
belki yeni bir cümle
yine bir cümle o gece
bir gece
ve her gece

Tarih yoktu
Ne gün, ne ay, ne yıl
Yaşamadı ' O '
Yalnızca geceydi
bir gece aşık oldu
o gece aşık oldu
' O ', güne eş olana aşık oldu
Işığa aşık oldu
Sadece
o gece yaşadı ' O '
başkalarının umarsızca şehvete yazdığı o cümle
Sonuna nokta kondu

Tarih yoktu
ne gün, ne ay, ne yıl
Yalnızca geceydi
Bir gece -yaşadı-
' Bir ' gece yaşadı
' Tek Gecelik Adam ' dı o
ve o odada
ve bir odada
sabah oldu

19.03.2004
03:38