1972--Osmaniye -Finike
nerelerde kaldın!
kıymetine paha biçemediğim anne
bana bir nasihat ver!
bana bir huzur ver!
bana bir teselli ver!
budur senden tek emelim
lokman hekim ölmezlik suyunu
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Merhaba, az daha beni ağlatacaktınız bu şiirinizle...Anne duası ne kadar önemli değil mi? sevenleriniz ve sevdiklerinizle çook mutlu olun diyorum selam ve sevgiler gönderiyorum...Sevgililer gününüz kutlu olsun...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta