Tek Ellâh'tır Yoku Var, Varı Yok Eden.!

Her âile bir odada yaşardık
Yaşanılan hâne viran tapu yok
Büyükler gel dediğinde koşardık
Çorap, Ayakkabı, ayağında yok

Yanarken; kurunun yanında yaşla
Görünce sallanan beyinsiz başla
Kendini yakacak olan ataşla
Gideceği Câhim, amma dibi yok

Ekmek yoktu fakat hâyâ var idi
Hamulede, asil mayâ var idi
Zalimlere karşı kaya var idi
Zamanede edep hayâ tabî yok

Nerede servetin? Bomboş’tur elin
Kime kaldı kazandığın emvâlin?
Dedikleri zaman nic’olur hâlin;
Ellâh deyip vefât eden Nabî yok

Küçük’lere sevgi, büyüğe saygı
Olduğu çün yoktu kimsede kaygı
Hisleri çoşturan işte bu duygu
Ne yazık ki şimdi ARUZ ŞEB-İ yok

Kıssadan hisse almak çün nakiller
Efendinin, efendisi vekiller
Ellâh’a nankörlük eden akîller
Münkere, Nekire karşı sâbi yok

Yoku var, varı yok, edendir Ellâh
Sevdiğine; ruhtur, bedendir Ellâh
Hakk ve hakikâte nedendir Ellâh
HÂTEM’ÜL ENBİYÂ sonu, NEBÎ yok

Kara gün kararıp kalmaz İSLÂMİ
Giden Zülkarneyler gelmez İSLÂMİ
Zannetme ki ölüm ölmez İSLÂMİ
Beş metre çaputun kep’i, cebi yok