Çoğu zaman
Acıdır büyüten insanı.
Biz acıyı bal eyleyenler:
Sizler uyuyun diye sıcak yataklarınızda;
Çekeriz kahr-ı zamanı..
Biz sahiplendik düşeni,yananı
Ezik tüm insanı..
Bizde vücut buldu öfkeniz,
Biz haykırdık
Boğazınıza düğümlenen susmaları...
Sizler görün diye önünüzü
Gündüz Güneş olduk gece Ay;
Aydınlattık yüzünüzü.
Siz rahat tutun gönlünüzü,
Bizler gözyaşı tutanakçıları;
Size verdik ömrümüzü.
Ezeldendir bilmeyiz korku neydi.
Ölüm can yoldaşımız, hep bizimleydi
Geçtik tarihinden zamanın.
Ses olduk, yumruk olduk
Bırakmadık hakkı yerde.
Titreyen gönüllerde şanlıydık...
Sizler yaşayın diye sevdalarınızı;
Biz hep ölümle nişanlıydık...
Kayıt Tarihi : 25.2.2010 23:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)