Tek Elden Uyutuluyoruz

Her adım başına ya meyhane açmışız, ya da bar,
Zevklere kucak açmışız, tekel'den uyutuyorlar,
Karşılarına serpiştirilmiş onlarca kahvehane var,
Ahenklere kucak açmışız, tekel'den uyutuyorlar.

Girişler çok kolay, kapılar geniş, çıkışlar dar,
Bir arada genç, ihtiyar sevgililer, nice aşıklar,
Rengarenk ışıklarla süslü ayrı bir dünya var,
Renklere kucak açmışız, tekel'den uyutuyorlar.

Kadınlarımız mezat malı olmuş, et pazarındalar,
Öz benliğimizi yitirmişiz, ne haya kalmış, ne de ar,
Bu gidişe dur diyen yok, aksine, destekleyenler var,
Pezevenklere kucak açmışız, tekel'den uyutuyorlar.

23.07.2003