Tek Eksiğim Demokrasi Şiiri - Efe Gürsoy

Uyandığımda sabah, güneş vardı gökyüzünde,
Hava güzel, her yer yeşil, kuşlar ötüyordu bir de,
Mutfaktan gelen omlet kokusunu fark edince,
Tek eksiğim demokrasi, dedim kendi kendime.

Çiçekleri suladım sonra, bir kap suyla elimde,
Keyfim yerine geldi, radyoda çalan müzikle,
Oturmuş, gazetem, okuyorken kanepede,
Tek eksiğim demokrasi, dedim kendi kendime.

Salına salına, nazlı nazlı düşüyordu bombalar yere,
Adeta dans ediyorlardı inerken tepemize,
Hayran kaldım patlarken çıkardığı bülbül sese,
Tek eksiğim demokrasi, dedim kendi kendime.

Bilmezsiniz ne kadar keyiflidir, izlemesi saatlerce,
Hiç durmaz, hep devam eder, gündüz ve gece,
Sarsıntılar ayrı bir heyecanlı diye düşünürken,
Tek eksiğim demokrasi, dedim kendi kendime.

Fani dünya, hangimiz yaşayacağız ki sonsuza dek,
Ölümler göze alınabilir gelecekteki mutluluğumuz düşünülünce,
Şimdiye kadar nasıl da göremedik biz bunca sene,
Yaşamayalım daha iyi, demokrasi gelmeyecekse...