Konuşup da anlaşmak bu kadar zor olmasa
acaba kim yazar olabilirdi...?
Anlaşılamamaktan ızdırap olmasa
Acaba kim resimlere, şiirlere...
Küçücük kelimelere anlam yükleyebilirdi?
Kim masaya şekil verebilir...
Kim marangoz olabilir?
Kim şair olabilir?
Kim ressam olabilirdi acaba...
Ve tüm bu yaşananlar olmasa insanlar neye isyan eder?
Ve sonra neyi kabul eder?
Ve en sonunda nasıl kendinle buluşabilirdi acaba?
Benimkisi bir merak...
Evet herşey daha kolay olabilirdi belki de..
Ama o zaman da renkler nerede diye ağlamazmıydık?
Kim çaldı renkleri diye?
Ya da kelimelere ne oldu böyle...
Öylesine tek düze...
13870 i geçmişken,
Son kalan 1095 te...
Dikenlerin içinde ki gülü yaşadım...
Dikenleri tek tek toplamışken...
Şimdi renklere ihtiyacım yok diyorum...
Renk benim...
Gülün diken halini görmüşken 13870 çarpı sayısız kere..
Kelimeler de olmasın diyorum biricik sevgim...
Öylesine olsun, öylesine ve tek düze...
Tek düze ama ince...
Renksiz ama yumuşak...
Benimkisi bir merak...
Olmaz mı sence de böyle?
Öylesine tek düze..
Kayıt Tarihi : 7.4.2010 17:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!