Tek Dostumdu O Şiiri - Cemil Aygen

Benim hiç aklımda yoktu
İllaha gidelim dedi
Peki dedim
Demesem o bir başına gidecekti
Sabah erkendi
Yola çıktığımızda
Gün ağarıyordu hemen hemen
Biraz söylendim ama
Fazlada itiraz etmedim
Aslında alışıktım
Böyle erken kalkmalara
Ama onda bir TUHAFLIK vardı
Sanki daha yola çıkmadan
Yorulmuş gibiydi
Beti benzi..Bembeyazdı
Aldırmaz bir hali vardı Herşeye
Yürüyüp sahile indik
Aklımızda bir plan yoktu
Hani şukadar açılırız gibi
Kürekleri hep o çekti
Ben seyrettim
Sanki dünyanın en büyük azabiydı
Hem kürek çekiyoyordu
Hemde ızdırap çekiyordu
Daha teklif etmeden
Ağzıma tıkadı
'OTUR YERİNE'
İlk dalgada anlamadık
Sonra deniz
Bir içine doğru çekildi
Sonra Kabardı kayık en üst noktadaydı
İşte o an, yeni inişte
Alabora olduk
Ben kendimi kumsalda
Sanki yüzlerce Kova su içmiş gibi
Bulduğumda
O yoktu
Deliler gibi koşup onu aradım
Kahrettim...Ağaç dibi..Kıyı köşe
Sanki sabah çıkarken
Benimde onunda içine doğmuştu
Ve o gün
Tek dostum can yoldaşım
Sırdaşım CEMİL boğulmuştu