Tek Dostum Sinekler Şiiri - Rahman Fidan

Besmele çekerek kapı açarım
Isınayım diye soba yakarım
İyi yakmak için kömür atarım
O an bir vızıltı başlar odamda

Biraz ısınınca odam çıkıyorlar
Neşeli bir şeyler çalıp uçuyorlar
Yarı sarhoş yarı ayık oluyorlar
O an bir vızıltı başlar odamda

Karar veremedim ne olduğuna
Sevinir sıcak bir yer bulduğuna
Üzülür belkide yaz yokluğuna
O an bir vızıltı başlar odamda

Tek dostumdur onlar benim
Açıkta kalınca üşüyor tenim
Emanet etmişim cansız bedenim
O an bir vızıltı başlar odamda

Rahman anlatıyor o sinekleri
Anlatacak çok şey var yok ekleri
Dermanı buldum der çıkar dertleri
O an bir vızıltı başlar odamda

1997