Tek Dostum Şiiri - Orçun Kılıç

Tek dostum artık sensin kalemim.
Öyle sıkı sıkı kavrayamadığım
Sanal tuşlardan ibaret kalemim
İşte seninde aşkın bu tuşlardan ibaretmiş
Sevgin bu kadarmış kadınım...

Öyle yalnızım ki bu şehirde
Aldığım her nefeste bir kat daha artıyor sanki sensizlik
Sensin daha ne kadar dayanabilirim
Bilmiyorum sevdiğim...
Tek bildiğim sensiz geçen her anın kocaman bir hiç olduğu...

Eskiden gece olduğu zaman kararmazdı benim için dünya
Çünkü bilirdim sen vardın yanımda.
Benim dünyamı her dakika aydınlatan o güneş gözlü melek
Artık çok karanlık geceleri sensiz
Korkuyorum artık sensiz geçen gecelerden.

Artık çok soğuk yatağım,üşüyorum, kıvrılmışım.
Hastalıktan kırılmak üzere olan bir insan gibi çaresiz
Yanımda sen yoksun,bana sarılmıyosun ondan sevdiğim
Yüreğimi bir öpüşünle yakan,içimi sıcacık yapan dokunuşların yok artık.
Üşüyorum,sensiz tek başıma, bir başıma...

Birgün yeniden olursun belki benimle
O zaman sana bu satırları okuturum belki...
Üzülürsün ama okumanı istemem
Sen ağlarsan ben kahrolurum sevdiğim...
Keşke be sevdiğim keşke yeniden yine hep sonsuza dek benim olsan...

08.10.2010 Orçun KILIÇ