Sözde kalabalık bir yerdi dünya,
insanlar konuşur, sokaklar dolup taşar,
gülüşler yankılanır, eller omuzlara değer.
Ama hepsi bir sis perdesiymiş meğer,
eninde sonunda yalnızlığı öğrenir insan.
Bir masada onlarca ses,
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta