Masanın üzerinde duran mum söndüğünde,
Beni hatırlayan en son fanî öldüğünde,
Yazan kalemin mürekkebi tükendiğinde,
Sade "bedenim" kalacak şu yalan dünyada.
Kelimeler yetmiyor kendimi anlatmaya,
Dilim yetmiyor birine derdimi satmaya,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta