Benim, tek derdim, yalnızca sensin
bunu, senden başka, kimse anlamaz
sana olan aşkımı, kitaplar dolusu yazsam,
kalemim kan damlar da, sayfalar almaz
Aşkımı anlatmaya, sözcükler yetmiyor,
mahçup gözlerime, bir baksan, beni senden saklamaz
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta