Yazamıyorum nedense,
Bir türlü yazamıyorum!
Öyle anlatıldığı gibi,
Tatlı ve ölçüsüz;
Söylendiği şekilde, pervasız;
Hatta zannedildiği kadar, hoş,
Ve acımasız…
Yaşamamışım demek ki…
‘Aziz ol kadınım, su gibi berrak,
ve ekmek kadar mübarek…’
Diyen; ulu çınar
Bedri Rahmi kadar…
Karacoğlan’ın tutkusunu,
Veysel’in yürek uğultusunu…
Bilemiyorum.
Ve herhalde duyamıyorum
Ki yazamıyorum…
Ama, bir insanın,
İki bedende yaşamasını;
Sevgiyle, yakın ya da uzak,
Göz göze bakarak
Dört gözden, tek damla yaş akmasını;
Biliyorum.
Ama nedense
Yazamıyorum …
16 MART 2012
Kayıt Tarihi : 9.11.2013 15:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!