Ustayım zannet sen de, gönüller çırağısın,
Ot üstünde dinlenen, bir garip kırağısın,
Gerçekçiyim desen de, hayaller pınarısın,
Sen sevdanın kölesi, aşkın son durağısın.
Ağaçların altında, ilk açan tek çiçeksin,
Çileli olsa bile, ömrü tüketeceksin.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta