Ustayım zannet sen de, gönüller çırağısın,
Ot üstünde dinlenen, bir garip kırağısın,
Gerçekçiyim desen de, hayaller pınarısın,
Sen sevdanın kölesi, aşkın son durağısın.
Ağaçların altında, ilk açan tek çiçeksin,
Çileli olsa bile, ömrü tüketeceksin.
Rüştünü ispat eden, sözlerin sultanısın,
Sonsuzluğa uzanan, ellerin dergâhısın,
Ayrılıklara mahkum, aşkların feryadısın,
Sen dünyanın nimeti, ahiret muradısın,
Ağaçların altında, ilk açan tek çiçeksin,
Çileli olsa bile, ömrü tüketeceksin.
Kayıt Tarihi : 8.3.2008 14:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Rafet Haznedar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/08/tek-ciceksin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!